OFFRAJD

Wróciliśmy bogatsi o kilkadziesiąt odcisków nabywszy bólów wszystkich części ciała, no i oczywiście z 3 MIEJSCEM! 

( po autografy możecie zgłaszać się na zbiórce :D)

Generalnie rajd możemy oficjalnie uznać za udany :)

Wszystko zaczęło się w piątek o godzinie 10 rano. Po zawitaniu na punkt startowy nie wiedzieliśmy jeszcze, co nas czeka. Tu dostaliśmy karteczkę z położeniem geograficznym pewnego miejsca, którym okazał się hufiec. Dotarłszy tam zdjęliśmy plecaki i dostaliśmy kolejne wytyczne. Szokiem okazała się informacja, że po grze po mieście mamy dotrzeć do Strzelec Małych...!

W Radomsku czyhały na nas przeróżne zadania. M.in. pisaliśmy arcytrudne dyktando (nazwę własną  „Aszchabad” według nas pisze się „Ażhabat” ;p), bawiliśmy się w kalambury typu tabu, układaliśmy jadłospis, graliśmy w „Żabki”, zapamiętywaliśmy drobniutkie szczegóły na zdjęciach, a nawet bawiliśmy się w chemików. Oprócz tego musieliśmy szukać hasła i miejsc uwiecznionych na bardzo starych fotografiach Radomska. Podczas gry Żancia skombinowała nam bigos, którego Michael i Elvis zjedli w muzeum. ;p

Gdy wpadliśmy do hufca po nasze plecaki zdziwienie, szok, ulga i radość pomieszały się w nas dając efekt dość dziwnych min na naszych twarzach. Okazało się, że ich tam nie ma, bo są w Strzelcach… Pojechaliśmy (Michael w bagażniku) na dworzec i ledwo udało się nam złapać busa do Przedborza. Na miejscu noclegu w szkole oglądaliśmy filmiki- zadanie przedrajdowe. Nasz będziecie mogli wkrótce zobaczyć na blogu :).
Później zrobiliśmy sobie kolację, którą jedliśmy w atmosferze odbijających się wszędzie piłek i latających nad głowami metalowych misek oraz prawie po ciemku (w połowie naszej kolacji ogłoszono ciszę) ;p. Potem sobie pośpiewaliśmy.

Następnego dnia wstaliśmy o 6 rano, bo o 7 mieliśmy wyjść jako pierwsi z 14DH z Kamieńska (serdecznie pozdrawiamy :). Czekało nas do przejścia 20km z plecakami. Pierwszym punktem na naszej trasie była znajomość j. angielskiego, która nas uświadomiła, że go wcale nie znamy ;D

Potem był punkt, na którym musieliśmy przedstawić prognozę pogody w oparciu o podane informacje. Naszymi prowadzącymi byli Brook Forresetr i David Duchowny, którzy „nie opowiadali żartów, bo by zaleciało  Strasburgerem” ;)
Trzecim punktem była znajomość francuskiego. Dostaliśmy jedną zapałkę, dwa jajka i tekst do przetłumaczenia z zadaniem, którym było ugotowanie jajecznicy. Wyszła nam ona tak, że palce lizać :). Czwartym zadaniem była samarytanka. Symulacja wypadku samochodowego „Gdzie jest Adam?! On ma dzieci!”, „Co z Jackiem?!” – tak wołali nasi poszkodowani. Zabójcza sama w sobie była mina Basi mówiąca „Jak się to rozkłada?!”, kiedy dostała do ręki trójkąt ostrzegawczy ;d. Ostatnim zadaniem była również znajomość języka obcego. Na tym punkcie m.in. musieliśmy zaśpiewać piosenkę w j. angielskim przy akompaniamencie gitary. My postawiliśmy na oryginalność – wymyśliliśmy ją sami. Jej ambitny tekst brzmiał „This playing gitar we`ll kill you” ;d .
To byłby koniec przygód na ten dzień, lecz okazało się, że rzeka wylała i musimy iść do Białego przez Przedbórz  = nadrobić ok. 10 – 12km :\ Pozdrawiamy pana, który wsadził nas na pakę i podrzucił trochę :D Na stanicę dotarliśmy po 19. Tam „wypiliśmy” zalewajkę, umyliśmy się i poszliśmy na ognisko obrzędowe.
W niedzielę rano o 9 był apel z ogłoszeniem wyników. Szokiem dla nas była informacja, że zajęliśmy trzecie miejsce! A jednak!
W nagrodę otrzymaliśmy plecak i materiałowe nosze :)

Sześć, sześć, sześć trzeba kota zjeść :D

treść posta podrzuciła Paulina :)

autora zdjęcia pozdrawiamy, albowiem sfotografował nas od najlepszej strony :)